Godzijdank kon ik na 6,5 uur de trein verlaten... De mensen die tegen me praten begreep ik maar half want wat ze spreken is zeker geen Hoogdeuts... maar een zwaar dialect en dat maakte het eigenlijk wel vrij lastig om überhaupt een conversatie te beginnen zeker met mijn diep weggeroestte Duits. Want wat die kerel naast me allemaal kwijt wilde over een of andere komiek kon ik niet volgen laat staan wat er nu precies zo grappig was of het meisje met haar rode muts en haar viool die me behoorlijk vuil aan keek op het moment dat ik bijna tegen haar viool koffer aanstootte. Bij het wachten om de trein uit te stappen probeerde ze wel een conversatie te beginnen over een opaatje dat heel veel haast had en dus op een onmogelijke plaatst stond op het moment dat de trein het station binnen reedt en daardoor continu moest proberen zijn evenwicht te bewaren wat eigenlijk best komisch was.
Gareth was in iedergeval daar om me op te halen samen met Lumpi het hondje dat ook mee gaat op de wandeling rond de grenzen van het Saarland. Met een beetje moeite kon ik me zelf over en met mijn tas in een vrij onmogelijke positie in een smart wurmen, met een been tegen het zijraam en het ander klem tussen de tas en de deur. Dan zou je zeggen stop je tas in de 'kofferbak' maar daar zat lumpi in zijn kooi het beetje ruimte in te nemen.
Na een klein eindje rijden werden we vriendelijk ontvangen door Jorg en Birgit waar een kop koffie en een hoop cake klaar stond.Het was goed hun weer te zien, de laatste keer was januarie 2007 tijdens de crematie van mijn vader en ondanks de situatie was het zeker gezellig maar ben je toch logischerwijs met andere dingen bezig dan lekker bij kletsen. Gelukkig hebben we die kans nu wel gehad en daar ook dankbaar gebruik van gemaakt.Waarschijnlijk dat ze halverwege de tocht s'avonds gezellig aanschuiven bij het avondmaal.
Aan het eind van de avond zijn we naar Gareth's huis toegegaan waar we een paar zaken voor de volgende dag hebben besproken en ik de kans had om mijn tas is even aan een wegschaal te hangen.... 18,5 kilo en dus echt veel te zwaar... ik had mezelf voorgenomen dat 15 echt de max zou zijn.... dus uitpakken en dingen achterlaten die ik hoogst waarschijnlijk niet ga gebruiken of wel kan missen zo als een extra trui, scheerzeep, deo, F100 + film rolletjes als backup tja er kan altijd wat mis gaan maar het scheelt wel bijna een kilo dus eruit, en zou ik hem nodig hebben dan is Jorg instaat hem te brengen, net als die extra trui. Dat wat ik aan had aan kleding gaat ook niet mee...wat betekend dat wat een deel van de kleding in de tas er uit gaat om te dragen tijdens het lopen.
Al met al scheelt het een goeie 4 kilo en weegt mijn tas dus uiteindelijk 14,5 kilo. Nog steeds zwaar in vergelijking met die van Gareth, die een tas van negen kilo heeft. Maar goed hij maakt ook geen fotos... alleen aantekeningen met zijn dictafoon. Na heel wat gehannes en geklooi zijn we in een klein Chinees restaurantje wat gaan eten om daarna de avond af te sluiten met een biertje en een korte blik op de kaart van de eerste etappe waar we om negen uur mee beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten